Περνούν οι άνθρωποι από τη ζωή μας και φεύγουν... Φεύγουν τόσο ξαφνικά όσο μπήκαν. Άνθρωποι που πέρασες στιγμές, μέρες, μήνες, χρόνια από τη ζωή σου χάνονται..Τους βλέπεις στο δρόμο και προσποιείστε τους ξένους. Μπορεί να πεις και κανένα τυπικό γεια, να το παίξεις άνετος πως δεν τρέχει και τίποτα...
Εξάλλου πέρασε καιρός από τότε που ήταν ο ανθρωπός σου, τώρα δεν είστε τίποτα περισσότερο από δυο γνωστοί, δυο γνωστοί που βρέθηκαν τυχαία. Αλήθεια, πόσος καίρος πρέπει να περάσει για να ξεριζώσεις έναν άνθρωπο από μέσα σου, να ξεχάσεις τι ζήσατε, να πάψεις να τον ονειρεύεσαι, να τον σκέφτεσαι, να προχωρήσεις με τον επόμενο και να μην πέφτεις στην παγίδα της σύγκρισης; Άραγε υπάρχει κάποιο χρονικό όριο σε όλα αυτά ή μήπως όλα είναι τυχαία;
Οι περισσότεροι λένε πως όλα είναι στο μυαλό, ο χρόνος που περνάει είναι ο καλύτερος γιατρός. Όταν όμως έχεις ζήσει κάτι έντονο και δυνατό όσα χρόνια και αν περάσουν αυτό θα αναζητάς. Και ναι φυσικά και δεν θα το ξεχάσεις...Πώς μπορείς να διαγράψεις ένα κομμάτι της ζωής σου; Ποιος είπε να το διαγράψεις; Όσοι το έκαναν δεν αγάπησαν αληθινά, δεν ερωτεύτηκαν, δεν έξησαν... Δεν είναι σχέδια από κιμωλία πάνω σε ένα μαυροπίνακα οι άνθρωποι για να τους σβήσεις. Να τους θυμάσαι τους ανθρώπους που έξησες μαζί.. όσο διάστημα και ήταν αυτό.
Όλοι κάτι είχαν να δώσουν, όλοι σου έμαθαν από κάτι. Άλλοι λιγότερα και άλλοι περισσότερα. Και αν υπάρχει αυτός ο ένας που σου έδωσε τα πάντα, που σε έκανε αυτό που είσαι σήμερα κράτα τον μέσα σου βαθιά και μην τον βγάλεις ποτέ από εκεί. Κράτα τον ψηλά και δώσ’ του την καλύτερη θέση στην καρδιά σου. Βάλτον όμως στο ΠΑΡΕΛΘΟΝ γιατί όσο και να σε πονά εκεί ανήκει. Και προχώρα στο ΜΕΛΛΟΝ.
Όσο γυρίζεις και κοιτάς το παρελθόν το μέλλον δεν θα ‘ρθει. Θα μείνεις εκεί για πάντα κολλημένος. Και όταν και αν κάποια στιγμή ξυπνήσεις θα δεις πως τα χρόνια πέρασαν, η ζωή έφυγε και εσύ έμεινες εκεί να σκέφτεσαι τον ίδιο άνθρωπο, τα ίδια λόγια, να ακούς τα ίδια τα τραγούδια που σου θυμίζουν εκείνον, να αναζητάς κάπου να τον συναντήσεις μέσα στο πλήθος για να θυμηθείς τα μάτια του που πασχίζεις να μην τα ξεχάσεις...
Κείμενο : Libra
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου